Un paseo por Olveira

Era venres, 16 de novembro de 2012, orballaba e batía un vento fresco. Tras termos visitado a Gran Duna, saímos dar un paseo pola zona de Olveira para falar cos veciños.

A Gran Duna Móbil, o día que a visitamos (Fotógrafo: Aníbal Mejuto)

Unha muller, que camiñaba pola beira da estrada principal, mirounos intrigada, ao lle dicir se podiamos facer algunha preguntas sobre o Parque, a muller rexeitou falar con nós, alegando unha repentina présa.

Non había case ninguén por fóra; decidimos  chamar á porta nunha casa, unha muller amábel, que preferiu o anonimato, contounos que a ela en concreto o Parque  lle parece ben, pero que prohibían moitas cousas: "eu non podo nin ir pasear co can, nin que preso o leve, non podo!", tamén lle preguntamos polos seus veciños: "eu non entendo é que nin unha casiña deixen facer, alí atrás da miña casa levaron a luz, a auga, todo!, e paráronlle unha obra". Agradecemos á muller que nos conte cousas e marchamos daquela casa rodeada de altos muros do pé da estrada principal.

A zona de Olveira

 

Xa nunha pista secundaria, nunha casa ben diferente de planta baixa e sen muro nin xardín, atendeunos un home de mediana idade: "hoxe en día, ter terras aquí non ten nada de positivo, métense en todo, non nos deixan pisar en ningún sitio, nin levantar unha cerca ao noso gusto… é bo para os turistas, a eles nunca se lles di nada, aquí veñen de fóra, dinnos o que temos que facer..., e eu só sei que nos tocou a nós, noutras zonas da costa están como lles da a gana e teñen turismo igual, mirade Sanxenxo, por exemplo” quéixase, mais de xeito anónimo.

En xeral vimos descontento dos veciños, tamén falta información en certo modo de daren nomes.

E vós, credes que este malestar veciñal está xustificado?

Por; Mateo Varela, Aníbal Mejuto e Manuel Ramiro López